Paard

Na de moord op Zwarte Piet en het uitbannen van onze nationale helden uit straatnamen, heeft de vaderlandse fatsoenscamorra zijn pijlen nu gericht op het paardrijden. Want, zo hoorde ik onlangs, dat is fout. Tot gisteren was het doodnormaal dat een dier de mens ten dienste stond, dat hele volkeren opgroeiden met paarden. Dat er verstandhoudingen ontstonden tussen mens en paard. Nooit in die duizenden jaren van prachtige cultuur heeft er iemand gepiept dat het zielig was. Gisteren was het normaal, vandaag is het barbaars, zo lees ik op diverse media. Er is zelfs een tamelijk lachwekkende petitie die maar liefst 36 keer (!) is ondertekend. De initiator heeft het lef gehad om zijn naam te vermelden, maar ik ben benieuwd of hij ook het lef heeft om naar Ulaanbaatar af te reizen en het de Mongolen snoeihard in hun gezicht te schreeuwen. ‘Jullie zijn barbaren!’ Die krijgt geheid 20 jaar aan zijn broek. Op yakmelk en brood.

Gottegot, ik moet de hele dag al aan die arme paardenmeisjes denken. Jaren borstelen ze hun Shadowfax en Arrow, ruimen hun stront op, dulden miljoenen muggen, en dan zijn het ineens barbaren. Zulke lieve meisjes! En wat wegen ze nou helemaal? Het paard denkt hoogstens dat het een beetje jeukt op zijn rug. Maar nee, het mag niet meer. Zwarte Piet moest dood, en nu kan de schimmel ook oprotten. Sinterklaas komt over een paar maanden helemaal alleen naar Nederland. De cadeautjes moeten we ophalen. Zover gaat het komen. Ik hoop dat hij blij is, die vent van de petitie. Met zijn 36 handtekeningen.