Als u meer van mijn columns heeft gelezen, dan weet u wellicht dat sport en columnschrijver niet bij elkaar passen. Goed, een uitzending schoonspringen voor dames met een zak Croky op schoot en een goed glas whisky, daar kom ik best overheen. Maar om de fiets uit de schuur te pakken en daarna zonder boodschappen weer thuis te komen, nee. Sorry. Lopen en fietsen zonder doel, het hoort niet. U kunt zich voorstellen hoe verbijsterd ik was over het bericht deze week dat de Technische Universiteit Eindhoven serieus wetenschappelijk onderzoek heeft gedaan naar de haardracht van Dafne Schippers. Als ze voor haar olympische race haar haar zou hebben laten knippen, dan had ze goud gehad en niet zilver. Ik was even stil. Ik geloofde het niet en daarom las ik het nog een keer. Maar het stond er echt. Dafne Schippers loopt met kort haar nóg sneller dan ze al doet. Maar dat was niet waar ik zo bezorgd om was. Nee, het verontrustende vond ik dat er kennelijk dure wetenschappelijke programma’s voor dergelijke onzin zijn opgetuigd. Hebben ze op die universiteiten nou werkelijk niks anders te doen?

Er is nog nooit iemand geweest die het me heeft kunnen uitleggen: waarom is iemand die 0,03 seconde sneller schaatst, rent, fietst of bobsleet, beter dan de rest? Als sport zo belangrijk is voor iedereen, dan maakt een plaats of tijd niet uit. Ik ga deze column niet gebruiken voor suggesties waar het geld beter aan had kunnen worden besteed, maar ik waarschuw wel. Dafne, trap er niet in! Als jij het doet, doen je tegenstanders het ook. En bij Samson werkte het averechts.